SKB stapt naar de rechter
2014
Wie van konijnen houdt, denkt niet zo snel aan wetgeving en rechtspraak, maar alle opvangcentra hebben er mee te maken.
Het dumpen van huisdieren is verboden. Zo staat dat in de wet. De overtreder wacht een fikse boete.
Maar wat gebeurt er met het gedumpte dier? Daar laat onze wetgever zich helaas niet over uit. Naar ons idee zou er speciale wetgeving moeten komen waarin staat wat te doen met tamme (gedumpte of weggelopen) zwerfdieren, maar zover is Nederland nog lang niet.
Toch is het niet helemaal hopeloos, want we hebben ook nog een Burgerlijk Wetboek. Daarin staat o.a. wat er moet gebeuren met gevonden voorwerpen. "Maar een konijn is toch geen voorwerp?" zul je zeggen. Nee, dat is het inderdaad niet, maar volgens onze wetgeving dus wel, want in het desbetreffende artikel staat: ... indien het gevonden voorwerp een dier is...
Een gemeente is verplicht een gevonden voorwerp 14 dagen te bewaren, zodat de eigenaar de tijd heeft zijn eigendom op te komen halen. Met b.v. een paraplu werkt dat prima. De gemeente legt de paraplu op een plank en wacht 14 dagen. Is de eigenaar na 14 dagen nog niet komen opdagen? Dan mag de gemeente zelf weten wat ze met de plu wil doen. Zo houden sommige gemeentes b.v. eens per jaar een verkoping van de gevonden fietsen.
Maar als het om een gevonden dier gaat, zit het ingewikkelder in elkaar. Een hond blijft niet 14 dagen op een plank liggen wachten. Geen enkele gemeente heeft accomodatie om een dier 14 dagen te bewaren en al helemaal niet allemaal verschillende soorten dieren. Dus de gemeente besteedt die zorg uit. En voor alle klussen die je een ander laat doen, moet je betalen. Het gaat hier dus uitdrukkelijk NIET om subsidie, maar om betaling voor verleende diensten en om een vergoeding van gemaakte kosten. (Nog even voor de duidelijkheid: de gemeente waar het konijn gevonden is, moet betalen - het maakt niet uit waar de opvang gebeurt. Overigens is elke gemeente natuurlijk vrij om te kiezen met wie ze afspraken wil maken.)
Dankzij het werk van de Dierenbescherming hebben inmiddels de meeste gemeentes afspraken gemaakt over het "bewaren" van honden en katten, maar meer dan 3/4 van de gemeentes (meer dan 300!) weigert te betalen voor het "bewaren" van konijnen. Een opvang die konijnen binnengebracht krijgt door een dierenambulance kan praten wat ie wil, maar de gemeente zegt eenvoudig NEE. Zelfs het argument "Een konijn is geen dier." wordt gehoord...
Wat moet je dan als opvang? Waar kun je klagen? Juist ja, bij diezelfde gemeente... en dat schiet niet op natuurlijk.
Een simpel rekensommetje leert ons het volgende: er worden zo'n 12.000 konijnen per jaar opgevangen, de helft afstand en de helft dump. Zie onze pagina “Het onderzoek”. We praten dus over zo'n 6.000 konijnen. Als die per konijn €80 euro vergoed zouden krijgen, komen we op nog geen half miljoen. Op zich een hoop geld natuurlijk, maar als je het deelt door 408 (zoveel gemeentes telt Nederland in 2014) kom je op nog geen €1200,- per gemeente per jaar. Een flutbedrag op de gemeentelijke begroting, maar voor de opvangcentra is juist dat kleine beetje geld onontbeerlijk.
De Stichting KonijnenBelangen heeft van alles geprobeerd, maar niks helpt. Je wordt van het kastje naar de muur gestuurd (als je uberhaupt al antwoord krijgt) en we hebben er genoeg van. Als het dan echt niet anders kan, dan moet het maar... we stappen naar de rechter voor een proefproces.
Na overleg met onze advocaat hebben we besloten tot een zogenaamde bestuursprocedure. Dit is een soort meerstappenplan, dat je kunt beginnen als je het niet eens bent met een besluit van een overheid. Je moet altijd bij stap 1 beginnen, maar je kunt na elke stap stoppen.
Simpel gezegd werkt het als volgt:
1. De advocaat stuurt namens een opvang een brief naar een onwillige gemeente met het verzoek te betalen voor verleende diensten en gemaakte kosten.
2. Bij een negatief antwoord kun je bezwaar aantekenen bij de gemeente. Een tweede brief dus.
3. Na nogmaals een negatief antwoord kun je een rechter vragen hoe die er over denkt.
4. Als ook de rechter in jouw nadeel beslist, kun je naar de Raad van State.
... De eerste brief gaat nog deze maand (oktober 2014) de deur uit...
2016
Alweer een jaar verder…
We hebben (op advies van de advocaat) een tijd geen berichten gepost, maar we hebben zeker niet stilgezeten.
Om het nog een beetje begrijpelijk te houden hieronder een korte samenvatting van de juridische strijd tussen Asiel Goofy en de gemeente Hellendoorn.
GOOFY - 24 december 2014
Verzoek aan burgemeester Hellendoorn om vergoeding van €245,00 wegens gemaakte kosten voor de opvang van zwerfkonijnen over 2014.
Tevens verzoek om regeling over de te verwachten kosten over 2015.
TOELICHTING - De eerste brief van Goofy moge duidelijk zijn.
Goofy vangt al 25 jaar de zwerfkonijnen uit de gemeente Hellendoorn op en heeft daarvoor nooit één cent vergoeding ontvangen.
HELLENDOORN - 11 februari 2015
Afwijzing vergoeding (en dus geen woord over regeling komende jaren).
TOELICHTING - Als motivatie voert de gemeente aan geen contract met Goofy te hebben, maar met Dierenasiel De Crull in Den Ham, dat alle zwerfdieren voor Hellendoorn opvangt.
GOOFY - 24 maart 2015
Bezwaar tegen afwijzing vergoeding.
Herhaling verzoek om vergoeding en tevens verzoek om betaling van €900,00 wegens juridische kosten.
TOELICHTING – Dierenasiel De Crull vangt alleen honden en katten op, zoals met één blik op hun site al duidelijk is. De Crull bevestigt dit in diverse mailtjes. Voor zwerfkonijnen verwijst De Crull al jaar en dag door naar Asiel Goofy, zoals ook de dierenambulance en andere betrokkenen doen.
Een medewerker op het stadhuis meldt dat Hellendoorn helaas niet aan konijnenopvang doet en adviseert gebruik te maken van Marktplaats.
(Vier bijlages bevestigen deze beweringen.)
HELLENDOORN - 9 juni 2015
Mededeling verlenging wettelijke termijn tot uiterlijk 29 juli 2015.
TOELICHTING - Een gemeente is wettelijk verplicht binnen 13 weken te antwoorden. In geval van overmacht mag die termijn met 6 weken verlengd worden.
HELLENDOORN - 9 juni 2015
Uitnodiging hoorzitting 23 juni 2015
NIJVERDAL – 23 juni 2015
Hoorzitting.
TOELICHTING - Een hoorzitting dus…
Een commissie van vijf hoge heren, iemand voor de notulen, twee dames namens de gemeente, onze advocaat, Truus en Gerrit van Gaalen van Goofy en ik (Babette Wiedeman - namens de SKB) met mijn partner.
Ik verwacht te mogen vertellen over de noodzaak van opvang van konijnen, maar het gaat uitsluitend over artikelen en te volgen procedures. De resultaten laten we hier achterwege, dat is voer voor professionals.
Overigens, alleen al de kosten van zo’n hoorzitting zijn waarschijnlijk een meervoud van de vergoeding waar wij menen recht op te hebben…
GOOFY - 1 december 2015
Nogmaals verzoek om betaling over 2014 op basis van “zaakwaarneming”.
Verzoek om betaling van €268,50 over 2015.
Verzoek om betaling van €3227,95 wegens juridische kosten.
TOELICHTING - “Zaakwaarneming” is een juridisch begrip (artikel 6:198 van het Burgerlijk Wetboek) en behoeft enige uitleg.
Stel: Je buren zijn onbereikbaar op vakantie en een storm waait een boom door hun ruit. Je wilt dat niet zomaar laten liggen en besluit een glaszetter te bellen. Het raam wordt hersteld en als de buren weer thuis zijn, overhandig je de rekening. Zij zijn wettelijk verplicht die te betalen, want je hebt gehandeld zonder enig eigen voordeel en uitsluitend in hun belang. Je hebt “hun zaken waargenomen”.
Onze advocaat stelt dat iemand die zwerfkonijnen opvangt het werk doet waar een gemeente 14 dagen verantwoordelijk voor is. (Let op, als een gemeente al een contract met iemand anders heeft die die taak moet uitvoeren, voldoet de gemeente aan haar verplichting!)
HELLENDOORN - 23 februari 2016
Melding van betaling van €531,50 aan kosten opvang konijnen over 2014 en 2015.
Weigering vergoeding juridische kosten.
TOELICHTING - De burgemeester erkent een taak te hebben ten aanzien van de opvang van zwerfkonijnen, erkent deze taak niet te hebben vervuld en erkent dat Goofy deze taak heeft verricht.
Over de weigering van de vergoeding van de juridische kosten schrijft de burgemeester (citaat): “Ik ben van mening dat het verzoek om vergoeding van de kosten van opvang niet dermate ingewikkeld is dat het redelijk is dat zij rechtskundige bijstond zochten.”
Na meer dan een jaar krijgt Goofy dus toch z’n geld… maar de kosten die we hebben moeten maken om dat voor elkaar te krijgen worden niet vergoed. Het is onmogelijk om 300 keer (zoveel gemeentes betalen niet!) €3500,00 uit te geven om die 300 gemeentes een paar honderd euro te laten betalen.
Hellendoorn gaf tijdens de hoorzitting (23 juni 2015) aan “in gesprek te zijn met derden”. Sinds 1 december 2015 vangt De Crull ook konijnen en andere dieren op voor de gemeente Twenterand. Op hun site vind ik (nog?) niet terug dat ze nu ook voor Hellendoorn doen.
Asiel Goofy heeft inmiddels de deuren gesloten. En ook De Crull bestaat niet meer.
We beraden ons over hoe-nu-verder…